نکات کلیدی ذرت

ردیف

گروه کودی

نام کود

میزان مصرف

توضیحات

1

گوگردی

بیوگوگرد آلی

200 کیلوگرم

قبل از کاشت

2

ریزمغذی

سولفات روی

50-25

میزان برداشت روی توسط گیاه ذرت حدود 380 گرم (190 دانه و 190 کلش) در هکتار برای 9/5 تن محصول است. در شرایط کمبود روی، سولفات روی را می‌توان همزمان با کاشت و بصورت نواری در خاک مصرف نمود. همچنین بصورت محلول‌پاشی با غلظت 3-5 در هزار در مرحله 6-7 برگی مصرف نمود.

بذرمال روی

یک لیتر

همراه با کاشت

سولفات آهن

3-5 در هزار

میزان برداشت آهن توسط ذرت حدود 2130 گرم (110 گرم دانه و 2020 گرم کلش) در هکتار برای 9/5 تن محصول است. حد بحرانی آهن در خاک با روش DTPA حدود 4/5 میلی‌گرم بر کیلوگرم بوده آهن را می‌توان از محلول‌پاشی سولفات آهن با غلظت 3-5 در هزار در مرحله 6-7 برگی مصرف نمود.

سولفات مس

1-2 در هزار

میزان برداشت مس توسط گیاه ذرت حدود 110 گرم (20 گرم دانه و 90 گرم کلش) در هکتار برای 9/5 تن محصول است. حد کفایت مس در برگ‌های گیاه 3-7 میکروگرم در هکتار ماده خشک و حد بحرانی (سمیت) مس 30-20 میکروگرم در گرم ماده خشک گزارش شده است. سولفات مس را قبل از کاشت با دیسک زیر خاک نموده و در صورت نیاز با غلظت 2-1 در هزار در مرحله 7-6 برگی، محلول‌پاشی نمود.

سولفات منگنز

3-5 در هزار

میزان برداشت منگنز توسط ذرت حدود 340 گرم (60 گرم دانه و 280 گرم کلش) در هکتار برای 9/5 تن محصول است. حد بحرانی منگنز در خاک با روش DTPA حدود 4/5 میلی‌گرم در کیلوگرم بوده و برای رفع کمبود می‌توان از محلول‌پاشی سولفات منگنز با غلظت 3-5 در هزار در مرحله 6-7 برگی استفاده نمود.

سولفات منیزیم

100 کیلوگرم

در مزارع شمال و غرب (سرک) در دو قسط

اسیدبوریک

15 کیلوگرم

میزان برداشت بور توسط گیاه ذرت حدود 190 گرم در هکتار برای 9/5 تن محصول است. کود اسیدبوریک مورد نیاز ذرت را می‌توان با دیسک زیر خاک نمود (در دو قسط). در صورت نیاز، محلول‌پاشی با غلظت 2-1 در هزار اسیدبوریک در مرحله 6-7 برگی انجام می‌گردد.

3

آلی

اسیدهیومیک

1 لیتر/کیلو

برای محاسبه ماده آلی مورد نیاز از درصد کربن آلی خاک استفاده می‌شود.

4

زیستی

کودهای زیستی به مواد جامد، مایع و یا در برخی موارد ژله مانند اطلاق می‌شود که ترکیبی از یک ماده نگهدارنده که با جمعیت انبوه از یک یا چند نوع ارگانیسم مفید خاکزی و یا فراورده متابولیک آنها ترکیب و فرموله شده است و برای تامین عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان و یا افزایش رشد و عملکرد آنها مورد استفاده قرار می‌گیرند. مقدار و نحوه مصرف کودهای زیستی محرک رشد گیاه بستگی زیادی به نوع فرمولاسیون آنها دارد. این نوع کودها به شکل مایع و یا پودری و به ندرت به صورت گرانول تولید می‌شوند.

الف) کودهای زیستی محرک رشد گیاه با فرمولاسیون مایع:    1- روش بذرمالی مقدار معینی از بذر را درون ظرف تمیزی ریخته و متانسب با بذر کود زیستی مایع را به آن اضافه می‌کنیم و محتویات ظرف حامل بذر را خوب تکان داده تا کاملا آغشته گردد در صورت آماده نبودن شرایط کاشت بذرها در مکان تمیزی (دور از نور مستقیم خورشید و در هوای سرد و خشک) نگهداری گردد (حداکثر 24 ساعت). از مرطوب کردن بیش از حد بذر باید خودداری کرد. مقدار کود زیستی مایع مصرفی بستگی به میزان و نوع بذر دارد. در مورد ذرت به ازای هر کیلوگرم بذر 20-30 میلی‌لیتر از مایه تلقیح مایع توصیه می‌گردد. 2- محلول‌پاشی: معمولا در 2 تا 3 مرحله در دوره رشد سبزینه‌ای توصیه می‌شود. با توجه به سطح سبز مزرعه، مقدار کود زیستی مصرفی متفاوت است. در محلول‌پاشی کود مورد نظر می‌بایستی رقیق شود که بسته به جمعیت ریزجانداران موجود در کود رقیق‌سازی ممکن است تا صد بار هم مجاز باشد. محلول‌پاشی بهتر است که هنگام غروب آفتاب صورت گیرد.

ب: کودهای زیستی محرک رشد گیاه با فرمولاسیون پودری: مصرف کود زیستی پودری بستگی به نوع و میزان بذر دارد همچنین این کودها جهت استقرار بهتر بر روی بذر نیازمند به استفاده از یک ماده چسبنده می‌باشند. ابتدا بذر مورد نیاز را در ظرف تمیزی ریخته سپس متناسب با بذر مقدار مشخصی از محلول ماده چسباننده (می‌توان محلول 40 درصد صمغ عربی، 20 درصد شکر و 4 درصد متیل اتیل سلولز باشد) اضافه نموده و به خوبی هم زده سپس کود زیستی پودری را اضافه نموده و مجدداً به خوبی هم می‌زنیم. بهتر است بذرها قبل از کاشت اندکی در هوا خشک شده (سایه و در سطح تمیز) و سپس کشت شوند. در مورد ذرت 20 میلی‌لیتر محلول چسباننده و حدود 25 گرم مایه تلقیح پودری توصیه می‌گردد.