کشت خاکی توت فرنگی

خاک مناسب کشت توت فرنگی چه خصوصیاتی دارد؟

خاکهای لومیشنی، شنی یا شنیرسی ، که زهکشی خوب (در واقع خاکهای سبک یا خاکهای ماسه ای ساحلی) دارند برای پرورش توت فرنگی مناسب است. خاک باید بتواند آب کافی و هوا را همزمان در خود نگهدارد به همین دلیل خاکهایی که رس یا مواد آلی کافی دارند مناسبترند.

خاکهای سنگین زهکشی ضعیف دارند و باعث توسعه بیماری و اختلال در انجام عملیات زراعی می شوند. خاک های شنی با بافت درشت نیز نابارور و خشک هستند و به آبیاری بیشتر و دقت بیشتری در کوددهی نیاز دارند.

توت فرنگی در زمین با شیب کم کاشته می شود و از کشت توت فرنگی در زمینهای با شیب تند خودداری شود. در شیب 10 تا 15 درصد بعضی از گیاهان در خاک دفن شده و بعضی از گیاهان از بیرون از سطح خاک بیرون می زنند.

در صورتی که کشت در زمین های شیبدار انجام می شود کشت باید روی ردیف های با عرض زیاد و در جهت شیب زمین انجام شود.

برای مشاوره کشت خاکی توت فرنگی با شماره 02632717181 تماس بگیرید

ph خاک

بهترین پی اچ خاک برای تولید توت فرنگی پی اچ 6/5-5/5  است. در صورتیکه پی اچ خاک پایین باشد نیتروژن، فسفر، پتاسیم، منیزیم و مولیبدن از دسترس خارج می شوند.

برای حل این مشکل باید به خاک آهک اضافه کرد تا پی اچ خاک به محدوده مورد نظر افزایش یابد.

در صورتیکه پی اچ خاک از هفت بالاتر باشد عارضه زردی برگ ها رخ می دهد که عمدتا به دلیل کمبود آهن است. در پی اچ بالا دسترسی روی، بور، آهن، منگنز برای گیاه محدود می شود که برای حل این مشکل بهتر است اصلاح شیمیایی و فیزیکی بافت بافت خاک انجام شود.

شوری

توت فرنگی از گیاهان حساس به شوری است شوری ناحیه ریشه باعث توقف رشد ریشه، طوقه شده و کاهش اندازه و سطح برگ، ضخیم شدن و چروک شدن برگ، کاهش جذب آب، سرعت رشد و عملکرد می شود. در واقع شوری در ناحیه ریشه باعث بالا رفتن حساسیت ریشه توت فرنگی به بیماریهای ریشه ای می شود. آستانه تحمل توت فرنگی به شوری خاک  1.5تا 2.5 دسی زیمنس است.

عناصرغذایی خاک

برای موفقیت در تولید توت فرنگی و تولید میوه هایی با کیفیت پایش دقیق وضعیت عناصر مختلف (زیادی یا کمبود غلطت عناصر) در گیاهان کشت شده از اهمیت زیادی برخوردار است.

عمليات تغذيه در مناطق مختلف و انواع سيستمهای كشت متفاوت است توصيه های كودی برای هر منطقه و هر رقم متفاوت بوده و معمولاً آزمایش خاك (قبل از کشت) و برگ (در حین دوره کشت) برای تعيين دقيق مقادير مورد نياز عناصر غذايي لازم است.

حد مجاز عناصر غذایی در خاک تحت کشت توت فرنگی

پارامتر	مقدار قابل قبول
ماده آلی (درصد)	2-3
فسفر موجود در خاک (کیلوگرم در هکتار)	67-90
پتاسیم قابل تبادل (کیلوگرم در هکتار)	315-360
منیزیم قابل تبادل (کیلوگرم در هکتار)	280
روی موجود در خاک (کیلوگرم در هکتار)	11.2-13.5
بر موجود در خاک (کیلوگرم در هکتار)	1.7-2.25

اطلاعات تکمیلی در خصوص تغذیه در کشت خاکی توت فرنگی در بحث مدیریت تغذیه بیان شده است.

زهکشی خاک

زهکشی باعث خروج آب اضافی می شود. اگر آب به مدت یک یا دو روز روی سطح خاک ماند بخصوص در دوره رشد سریع باعث آسیب به گیاهان می شود

زهکشی ضعیف روی شیب، مرز و پشته ها باعث ایجاد زردی توت فرنگی می شود که باعث کاهش قابل توجه عملکرد می شود. در مکانهایی که زهکشی مشکل ایجاد می کند میتوان از خاک رس یا زهکش پلاستیکی استفاده کرد.

بسترهای با ارتفاع 20تا 40سانتی متر و عرض پشته بسته به روش کشت 60-30 سانتی متر و 90 سانتی متر تا 1.2 مترتوصیه می شود.

آبیاری

توت فرنگی گیاهی با ریشه های کم عمق است (حدود 90درصد ریشه ها در عمق 15-7.5 سانتیمتری سطح خاک قرار دارند)، برای تضمین عملکرد قابل قبول وجود رطوبت دایمی در منطقه ریشه ضروری است.

توت فرنگی به خشکی به شدت حساس است. خاک خشک باعث توقف تولید میوه و از بین رفتن بوته می شود.

از طرفی به غرقابی نیز حساس است زیرا شرایط غرقابی باعث کمبود اکسیژن ریشه می شود و شرایط برای بیماریهای خاکزاد میکروبی و قارچی فراهم می کند.

میزان مناسب آب آبیاری باعث رشد بهتر میوه و افزایش عملکرد می شود.

برای تولید توت فرنگی آبیاری با آب با کیفیت از اهمیت زیادی برخوردار است.

کیفیت آب مساله‌ای است که همواره در برنامه‌های آبیاری باید در نظر گرفته شود. در جدول زیر کیفیت مناسب آب آبیاری برای توت فرنگی آورده شده است

ویژگی آب	حد بهینه
pH	6.5-8.5
EC	1> دسی زیمنس
میزان نمک های محلول (میلی گرم بر لیتر)	450>
نسبت جذب سدیم SAR (میلی گرم بر لیتر)	30>
غلظت کلر(میلی گرم بر لیتر)	130>
غلظت بور(میلی گرم بر لیتر)	0.7>
میزان نیترات(میلی گرم بر لیتر)	5>
میزان بیکربنات(میلی اکی والان بر لیتر)	1.5>

راهنمای آنالیز آب جهت استفاده در کشت توت فرنگی

	واحد	محدودیتی در استفاده از آب آبیاری وجود ندارد	استفاده از آب آبیاری محدود شود	آب آبیاری نا مناسب
شوری آب آبیاری	dS / m	<0.7	3 – 0.7	>3.0
TDS	mg / L	<450	2000 – 450	>2,000
سدیم قابل تبادل 3-0 شوری آب آبیاری	–	<0.7	2 – 0.7	>2
سدیم قابل تبادل 6-3 شوری آب آبیاری	–	<1.2	3 – 1.2	<3
سدیم قابل تبادل 12-6 شوری آب آبیاری	–	<1.9	5 – 1.9	<5
سدیم قابل تبادل 20-12 شوری آب آبیاری	–	<0.5	2.9– 0.5	<2.9
سدیم قابل تبادل 40-20 شوری آب آبیاری	–	<5.0	2.9 – 0.5	<2.9
سمیت سدیم در آبیاری سطحی و قطره ای	SAR	<3	9 – 3	>9
سمیت سدیم در آبیاری بارانی	meq / L	<3	>3
سمیت کلر در آبیاری سطحی و قطره ای	meq / L	<4	10 – 4	>10
سمیت کلر در آبیاری بارانی	meq / L	<3	>3
بر	mg / L	<0.7	3 – 0.7	>3
نیتروژن نیتراته	mg / L	<5	30 – 5	>30
بی‌کربنات	me / L	<1.5	8.5 – 1.5	>8.5
pH محدوده نرمال	6.5 – 5.5

بسته به اقلیم، فصل کشت و دوره رشد، نوع خاک و شرایط محیطی، میزان آب و تعداد دفعات آبیاری متغیر می باشد. بنابراین با توجه به عوامل گفته شده تلاش شود تا رطوبت کافی در منطقه ریشه در طول فصل رشد حفظ شود.

آبیاری توت فرنگی باید در ماههای خشک ادامه یابد زیرا باعث کاهش تنش روی گیاه شده و به تشکیل جوانه های گل سال بعد کمک می کند.

آبياری مي تواند به صورت باراني، قطره ای، جوی و پشته ای و يا تركيبي از آبياری باراني و قطره ای باشد. آبياری قطره ای روشي است كه در سطح تجاری به دليل كارآيي بالا كاربرد زيادی دارد (بخصوص در مزارع تولید میوه استفاده می شود) آبیاری بارانی معمولا رایج نیست به جز موارد که نشا تولید میکنند توصیه میشود.

آبياری باراني در نواحي سرد به منظور كنترل يخبندان بهاره اهميت زيادی دارد. به علاوه آبياری باراني با تمام سيستمهای كشت سازگار است.

در مناطقي كه خاك سفت بوده و سله مي بندد و همچنين در مناطقي كه باد خيز بوده و فاقد بادشكن مي باشند اين روش مناسب نيست.

در برخي مناطق در شش هفته اول كشت از آبياری باراني برای تأمين آب مورد نياز نشاء ها استفاده مي كنند ولي بعداً فقط از آبياری قطره ای استفاده مي شود.

آبياری قطره ای حدود 30 درصد در مصرف آب و انرژی صرفه جويي مي كند و مدیریت تغذیه بوته های توت فرنگی و اصلاح خاک (تنظیم پی اچ) در حین کشت تسهیل می کند. همچنين در برنامه برداشت، كمتر تداخل ايجاد مي كند. در طي فصل رشد عرضه آب بهتر انجام مي شود. 

نياز آبي توت فرنگي بسته به اقلیم و شرایط محیطی، رقم، نوع کشت (تولید نشا، تولید میوه) روش کشت (جوی و پشته، کرتی و …) متفاوت است. به عنوان مثال در آب و هوای مديترانه ای در صورتي كه از پلاستيك بر روی بستر های كشت استفاده شود وسيستم آبياری به صورت قطره ای باشد حدود 12000 تا 20000 متر مكعب در هكتار در سال است. ولی بهترین معیار برای تعیین نیاز آبی گیاه نظارت منظم وضعیت رطوبت در منطقه ریشه در طول فصل رشد می باشد. معمولا در مزارع بزرگ و پیشرفته از دستگاههای رطوبت سنج و سنسورهای مربوطه استفاده می شود.

با رسیدن رطوبت خاک مزرعه به 40 درصد ظرفیت زراعی باید مزرعه توت فرنگی را آبیاری کرد. زمانبندی آبياری مي تواند بر اساس ضريب كارايي محصول (كه بين 0.55 تا 0.8) است، انجام شود.

از سیستم آبیاری بارانی می توان برای محافظت از سرما استفاده کرد. با رسیدن دما به 0.5 درجه سانتی گراد شروع می شود و تا زمانی که یخ شکل گرفته روی گیاه ذوب شود ادامه می یابد. برای استفاده از این سیستم قبل از استفاده باید به موارد زیر توجه کرد

1- عرضه آب: برای حفاظت کشت های پلاستیکی در سه شب با یخبندان متوالی به 230 متر مکعب در هکتار آب نیاز است

2- ظرفیت پمپاژ: برای یخ زدگی ظرفیت پمپاژ حداکثر 5.1 میلی متر در ساعت (0.2 اینچ در ساعت) یا 51 مترمکعب در هکتار در ساعت توصیه می شود.

3- پمپ: در صورت وجود برق، پمپ الکتریکی توصیه می شود.

4- نوع نازل: نازل های کم فشار مناسبند و نازل مخصوص یخ زدگی را می توان روی انواع آب پاش نصب کرد که آب را فقط برای محافظت گلها می پاشند به نحوی که آب روی بستر جاری نمی شود.

5-توزیع آبپاش: بهتر است الگوی توزیع آبپاش ها به صورت مثلثی با فاصله 12*12 متر باشد در شرایط باد شدید این فاصله در مقایسه با فاصله معمول 18*18متر بهتر جواب می دهد.

نشاکاری

برای تکثیر نشاء توت فرنگي گياهان مادری را در آغاز فصل رشد در خزانه مي كارند اين گياهان مي توانند حاصل تكثير به روش كشت بافت يا تكثير با استفاده از ساقه رونده باشند.

در طول روزهای بلند تابستان ساقه های رونده رشد مي كنند و در آخر تابستان تمام سطح زمين را مي پوشانند.

خزانه توت فرنگی باید دارای خاک عمیق، شنی، دارای زهکشی خوب، pH=6-7  آب کافی و با کیفیت مناسب باشد. و باید دور از منطقه تولید توت فرنگی باشد.

مناطقی برای تولید رانر مناسبند که دارای فتوپریود مناسب و دمای 25-30 درجه در تابستان باشد

تولید نهالستان تجاری

سیستم تولید نشا اساسا چهار مرحله دارد

1- nuclear stock

اولین مرحله سیستم تولید ایجاد مجموعه ای از گیاهان قابل تکثیر است. گیاه مادر باید از نظر سلامت بررسی شود.

پس از اطمینان از سلامت گیاه مادری، گیاه مادر باید در سینی های جداگانه داخل گلخانه های دارای توری با مش ضد شته طبق قوانین ایزوله نگه داری شوند. گیاهان باید در بستر ایزوله و عدم تماس با خاک نگهداری شوند

2-propagation stock

برای propagation stock از دو روش استفاده می شود

1- کشت بافت 2- تکثیر توسط رانرها

ریز ازدیادی: در شرایط آزمایشگاهی از طریق مریستم رأسی و جانبی تولید می شوند اندازه مریستم بین 0.4-0.2 میلی متر در نظر گرفته می شود. گیاهان دختر تولید شده با این روش  بیشتر از سایر روش های تولید و عاری از آفات و بیماریها هستند.

2- تکثیر توسط رانرها: نوک رانرها از خزانه اصلی جداکرده و در بسترهای جداگانه و استریل کشت می کنند.

جهت اطمینان از عدم انتقال عوامل بیماریزا از ریشه گیاهان مادری، خاک و آب آبیاری به رانرهای ریشه زده ، رانرها بالاتر از سطح گیاهان مادری و خاک نگهداری می شوند.

پس از تکمیل شدن سیستم ریشه ای رانرها، رانرها را از خزانه مادری جدا می کنند (گیاهان f0).

گیاهان تولید شده از ریز ازدیای و رانرها را در بستر جدید می کارند که به آن propagtion stock I می گویند و در مکان با توری ضد شته پوشیده شده نگه می دارند تا خطر آلودگی به بیماری را کاهش دهد.

هر گیاه در یک ظرف جداگانه 1*1 قرار می گیرد در این شرایط هر گیاه مادر بین 100-60 گیاه دختری می دهد(گیاهان f1).  این فرایند حدود 9-8 ماه طول می کشد.

برای مشاوره کشت خاکی توت فرنگی با شماره 02632717181 تماس بگیرید

3- plant propagation stock II

گیاهان در زمستان در زمانی که رشد رویشی شان متوقف شده برداشت می شوند و تا بهار نگه داری شده و در بهار مستقیما در مزرعه کشت می شوند.  هر گیاه حدود 80 گیاه دختری تولید می کند (گیاهان F2).

4- نهالستان تجاری

برای تولید نهالستان تجاری از گیاهان f2 استفاده می شود گیاهان f2  در بستر ضد عفونی شده کشت می شوند.

برای دستیابی به رشد مناسب گیاه مادری  و تولید رانرهای مناسب کاشت در ردیفهای مسطح با فاصله کاشت 1.8-1.6 متر بین ردیف ها  و 0.6-0.3 متر روی ردیف انجام می شود.

قبل از کاشت رانرها در به ازای هر هزار متر مربع 7-5 کیلوگرم در هکتار کود ازت- فسفر و پتاس با نسبت 17-12-12 به عنوان کود پایه به زمین می دهند . در این حالت تراکم 18000-10000 بوته در هکتار خواهد بود.

برای آبیاری نشاها از سیستم آبیاری بارانی استفاده می شود.

در نهالستان های تجاری علف های هرز مساله ساز هستند برای از بین بردن علف های هرز از علف کش استفاده می شود ولی پس از استقرار گیاهان نباید از علفکش استفاده کرد

پس از استقرار گیاه عملیت زیر انجام می شود

حذف همه گلها و برگهای پیر برای بهبود رشد رویشی، پوشاندن رانرها برای تحریک ریشه دهی- چنگک زدن خاک بین ردیف ها برای ریشه زای مناسب رانرها و هوادهی ریشه ها- کنترل دقیق آفات و بیماریها

تولید نشا توت فرنگی در بستر کشت بدون خاک

برای تولید نشا توت فرنگی در بستر کشت بدون خاک و به منظور جلوگیری از انتقال بیماری های خاکزاد توصیه می شود. قبل از اینکه رانرها در بستر کشت شوند رانرهای از خاک خارج شده را بعد از شست و شوی کامل با آب به مدت 20 دقیقه در قارچ کش قرار دهند.

در تولید نشا توت فرنگی باید دقت کرد که قبل از کشت سینی های کشت نیز ضد عفونی شوند. سپس رانرهای ضد عفونی شده را به مدت چند هفته در زمان کاشت و یا قبل از کاشت در معرض سرما قرار دهند.

برای مشاوره کشت خاکی توت فرنگی با شماره 02632717181 تماس بگیرید

سرما دهی رانرها جهت تولید  نشا توت فرنگی معمولا در دمای 2- تا 7 درجه سانتی گراد انجام می شود.

دمای صفر درجه برای مناطقی که نیاز سرمایی لازم برای دخیره سازی مواد گیاهی بر حسب نوع رقم 10 روز تا 5 ماه است موثرترین دما می باشد.

یکی از موثرترین روش های آماده سازی نشا در سینی کشت تیمار روز کوتاه با طول روز 9-7 ساعت و سرمادهی با دمای 21 درجه سانتی گراد در روز و شب و تیمار روز کوتاه با طول روز 9-7 ساعت و سرمادهی شب (دمای روز 21 درجه سانتی گراد، دمای شب 12 درجه سانتی گراد) می باشد.

آماده سازی نشا در بستر کشت بدون خاک نیاز به سینی های کشت 70 حفره ای با عمق حفره 6-5 سانتی‌متر و حجم حفره 60-50 سی سی لازم است. بستر کشت مورد استفاده جهت تولید نشا شامل 90 درصد کوکوپیت و 10 درصد پرلیت می باشد

پس از آماده سازی سینی های کشت، سینی ها کنار بوته مادری قرار می گیرند تا در زمان مناسب رانر در سینی کشت شود.

راهنمای انتخاب نشا توت فرنگی: کلیک کنید

کشت فضای باز توت فرنگی

هنگام کاشت توت فرنگی باید به سوالات زیر پاسخ داد

1- چه نوع بوته ای برای کاشت مناسب است؟ فقط بوته هایی برای کاشت انتخاب می شوند که عاری آفات و بیماریها باشند و از خزانه معتبر تهیه شده و گیاه باید دارای کرون بزرگ و ریشه های سالم و کرم باشد.

2– چه زمانی کشت انجام شود؟ در فصل بهار به محض خشک شدن خاک برای آماده سازی بستر کشت انجام می شود. آماده سازی بستر روی خاک خیس انجام نشود. بهتر است کاشت در روز ابری یا اواخر بعد از ظهر انجام شود

3- کاشت به چه صورت انجام می شود؟ قبل از کاشت ابتدا باید بستر را آماده کرده و سپس اقدام به کاشت نمود. بستر باید دارای 15 سانتی متر عمق و 60 سانتی متر عرض داشته باشد و فاصله بسترها از مرکز باید 120 سانتی متر باشد زیرا 60 سانتی متر برای ریشه دوانی نیاز است. 

قبل از کاشت بر اساس انالیز خاک از نظر فیزیکی و شیمیایی خاک اصلاح شود و بدین منظور بهتر است با کارشناس خبره مشورت شود و سپس باید کودهای کامل npk 5-10-5 یا npk 8-24-8 در عمق 8 تا 20 سانتی متری با خاک مخلوط شود.

به منظور کاشت توت فرنگی را باید در حفره هایی کاشت که به اندازه کافی بزرگ باشند که امکان گسترش ریشه وجود داشته باشد و کرون به طور کامل با خاک پوشانده نشده باشد به گونه ای که نیمی از طوقه در خاک فرو رفته باشد دو ریشه های بالایی حداقل 7 میلی متر زیر خاک باشند. سپس خاک اطراف بوته فشرده شده و بلافاصله آبیاری شود.

 

 

 

انواع سیستم های کشت خاکی توت فرنگی

سیستم کشت ردیفی

در این سیستم توت فرنگی روی ردیف های با فاصله 75-45 سانتی متر و فاصله بین ردیف 120-90 سانتی متر کشت می شود. در این سیستم بین ردیف ها از مالچ پلاستیکی یا کاه و کلش استفاده می شود.

برای مشاوره کشت خاکی توت فرنگی با شماره 02632717181 تماس بگیرید

مدیریت رانرها در سیستم کشت ردیفی

در این سیستم همزمان با رشد توت فرنگی رانر تولید شده و گسترش می یابد و در ابتدا فاصله رانرها از هم 15 سانتی متر است برای تقویت رشد کرون ها فقط چند رانر را نگه داشته و بقیه رانرها را حذف می کنند.

 برای دستیابی آسان به ردیفهای کشت عرض ردیف ها را حداقل 60 سانتی متر می گیرند.

برای مشاوره کشت خاکی توت فرنگی با شماره 02632717181 تماس بگیرید

رانرهایی که از عرض 60 سانتی متر بیشتر رشد می کنند در همان ردیف قرار می دهند تا رانرها ریشه بزنند و اگر تراکم بیشتر باشد (فاصله بین رانرها کمتر از 15 سانتی متر باشد) رانرها را حذف می کنند.

سیستم کشت پشته ای

بهترین سیستم برای کشت واریته های روز خنثی و همیشه بارده است. در این سیستم همه رانرها حذف شده و فقط گیاه مادری باقی می ماند حذف رانرها به توسعه کرون و پایه گل گیاه مادری کمک می کند.

در این سیستم چند ردیف به صورت گروههای دو، سه و یا چهارتایی با راهروهای به عرض 60 سانتی متر ایجاد می شوند. گیاهان در فاصله 30 سانتی متری از هم قرار می گیرند. در سه هفته اول کاشت وجین علف های هرز انجام شده و سپس مالچ کلشی ( straw) دو تا سه هفته بعد اضافه می شود ولی در مالچ های پلاستیکی بعد از هموار و اماده سازی زمین پشته ها و ردیفها ایجاد شده و نوار ابیاری کشیده شده و مالچ پلاستیکی کشیده شده و محل بوته ها با شابلون علامت گذاری و کشت انجام می شود در مزارع صنعتی و بزرگ در کالیفرنیا این مراحل همزمان با ماشین الات انجام می شود.

در سیستم های دو ردیفه روی هر بستر دو ردیف توت فرنگی با فاصله 30 سانتی متر قرار می گیرد به طوریکه فاصله هر بستر از مرکز 15 سانتی متر است. برای اینکه گیاهان به راحتی روی ردیف ها حرکت کنند فاصله بین گیاهان را 25-20 سانتی متر در نظر می گیرند

این روش برای مناطقی که سرمای زودرس پاییزه یا بهاره دارند توصیه نمی شود.

برای موفقیت در این روش این روش بهتر است در زمین های با بافت شنی لومی اجرا شود.

کشت پلاستیکی

عمد تولیدات تجاری توت فرنگی با این سیستم کشت انجام می شود و در این روش بستر هر ساله آماده و ضدعفونی می شود و با ورق های بزرگ پلاستیکی پوشانده می شود و لوله های آبیاری زیر پلاستیک ها نصب می شود

مزایای اصلی این روش:

1- افزایش قابل توجه دمای ناحیه فعالیت ریشه در نتیجه بهبود فیزیولوژی گیاه و تولید گل و میوه زودتر از موعد

3- ممانعت از رشد علفهای هرز

3- ممانعت از فرسایش بستر در بارندگیهای شدید

در این سیستم کشت گیاهان در حفراتی که روی مالچ پلاستیکی ایجاد شده کشت می شوند . برای مصرف کردن انرژی جهت نمو میوه رانرها پس از ظهور در گیاه حذف می شوند.

در انتهای دوره رشد گیاه پلاستیکها از روی سطح خاک برداشته و گیاهان را به خاک بر می گردانند

مالچ

توت فرنگی به یخ زدگی حساسیت زیادی دارد و این یخ زدگی در پاییز و بهار اتفاق می افتد. بعد از اینکه دمای هوا به 6- درجه سانتی گراد رسید از مالچ کاه و کلش چند سانتی متر روی خاک می ریزند.

مالچ کاه و کلش را باید به نحوی  روی گیاه الک کرد که فقط گیاه را بپوشاند و یک هفته بعد کاه را به عمق 10-7 سانتی متر روی ردیفها پاشید. این مالچ گیاهان را از دمای پایین که باعث مرگ جوانه و آسیب به ریشه و طوقه می شود محافظت می کند.

 در زمستان برای جلوگیری از صدمه دیدن ریشه ها در اثر یخ زدگی خاک، ذوب سریع و متعاقبا خروج گیاه از خاک مالچ پاشی زمستانه صورت می گیرد. جهت مالچ حدود 9 تن کاه و کلش گندم نیاز است معمولا در ایران این روش استفاده نمی شود در مناطق خیلی سرد مثل کانادا استفاده می شود.

برای استفاده از کاه گندم به عنوان مالچ ابتدا کاه را در آب خیس کرده تا از حالت خشکی در آید. این حالت و باران های بعدی باعث جوانه زنی دانه های گندم داخل کاه و کلش می شود.

 از خاک اره و روکش های پارچه ای نیز به عنوان مالچ استفاده می شود

برای مشاوره کشت خاکی توت فرنگی با شماره 02632717181 تماس بگیرید

حذف گل

در ابتدای فصل رشد گلها زود ظاهر میشوند و حذف گلها به توسعه ریشه و رانرها کمک کرده و تولید گیاه بزرگ و قوی تر را تضمین می کند

در گیاهان روز خنثی و همیشه بارده گلها تا آخر ماه ژوئن حذف می شوند و بعد از این تاریخ برای برداشت میوه در تابستان و پاییز گلها را نگه می دارند

گرده افشانی

توت فرنگی گیاهی خود گرده افشان است و تحت شرایط مزرعه ای گرده افشانی با عوامل طبیعی نظیر باد (67 درصد)، زنبور وحشی و سایر حشرات (91 درصد) انجام می شود.

 در صورت نبود زنبورهای وحشی می توان از زنبور عسل استفاده کرد اما زنبور عسل زیاد جذب گل توت فرنگی نمی شود .

برای رسیدن به حداکثر اندازه میوه و خوش فرم حداقل 30 درصد فندقه ها تلقیح شوند. اگر تعداد کمی از مادگی ها بارور شوند میوه ها بدشکل می شوند. بهترین زمان جهت گرده افشانی 4-1 روز بعد از باز شدن گل است

جهت گرده افشانی در هر هکتار 2.5 کندو زنبور توصیه می شود. کندوها باید در معرض آفتاب و در جای خشک نگه داری شوند.

براي انجام عملیات گرده افشاني و تلقيح بهتر گلهاي توت فرنگي و تولید بهینه در گلخانه بسته به میزان جمعیت و فعالیت زنبورها، میتوان براي هر 1000 متر مربع سطح زير کشت، يک کندوي زنبور عسل یا زنبور بامبل در گلخانه قرار داد.

 

برداشت

28-30 روز بعد از ظهور گل اول میوه ها می رسند (کمتر از 20 روز تحت شرایط اپتیمم). حداکثر تعداد میوه های رسیده در 6-4 روز اول برداشت می شود. بهتر است میوه های رسیده را در ساعات خنک روز برداشت کرد. 

کشت خاکی توت فرنگی در گلخانه

در کشت خاکی توت فرنگی در گلخانه قبل از ضدعفونی و تهیه زمین باید زمان کافی در نظر گرفت تا بقایای گیاهی به طور کامل در خاک تجزیه شوند.

در صورتیکه پی اچ خاک کمتر از 6 باشد حداقل 6 ماه قبل از کشت به خاک آهک اضافه شود در صورتی که خاک کمبود منیزیم داشت به خاک دولومیت اضافه شود. 4-5 ماه قبل از کاشت باید اقدام به آماده سازی زمین کرد.

در کشت پاییزه عملیات تهیه زمین نظیر دیسک زدن، ضدعفونی کردن خاک و کنترل علف های هرز در تابستان صورت می گیرد.

یک تا دو ماه قبل از کشت کودهای آلی نظیر کمپوست به میزان 12-8 تن در هکتار به خاک افزوده شود.

پس از کاشت توت فرنگی در گلخانه درجه حرارت گلخانه در ابتدا بین 8 تا 12 درجه سانتي گراد تنظيم شده که با افزايش شدت نور، افزایش یافته و به 15 تا 20 درجه سانتي گراد مي رسد.

البته در این مرحله بسته به نوع رقم ميتوان درجه حرارت را به 8 درجه سانتي گراد کاهش داد .

بلافاصله پس از کاشت نشا در گلخانه، عملیات آبیاری بوته های توت فرنگی با دقت و به صورت کافی بایستی انجام گیرد.

در آبياري توت فرنگي گلخانه اي در کشت خاکی توت فرنگی بايد دقت شود که زمين به طور يکنواخت مرطوب شود و ترجیحا از آبیاری های تحت فشار خصوصا قطره ای استفاده نمود.

به منظور جلوگيري از خطر پوسيدگي ميوه در اثر رطوبت زياد، بايد عملیات تهویه گلخانه را به موقع انجام داد گاها با استفاده حرارت در زمستان رطوبت  را کاهش می دهند.

کوددهی توت فرنگی در کشت خاکی: کلیک کنید

تعداد بوته مورد نیاز توت فرنگی در یک هکتار چند است؟

در کشت خاکی توت فرنگی در سیستم کشت پشته ای تراکم بیشتر از سیستم کشت ردیفی است در سیستم تک ردیفی کشت خاکی توت فرنگی تراکم کاشت 50000 بوته در هکتار و در سیستم دوردیفی کشت خاکی توت فرنگی، سه ردیفی تراکم کاشت 75000 بوته در هکتار است.

مدیریت علفهای هرز توت فرنگی

یکی از مشکلات کشت خاکی توت فرنگی وجود علفهای هرز است. علفهای هرز از طریق رقابت با آب، مواد غذایی، افزایش خطر آلودگی به آفات، بیماری ها و نماتد روی رشد و عملکرد توت فرنگی تاثیر گذاشته و باعث کاهش عملکرد توت فرنگی می شوند.

مبارزه با علفهای هرز توت فرنگی قبل از کشت توت فرنگی شروع شده و طول چرخه رشدی توت فرنگی ادامه می یابد. روش های مختلفی برای کنترل علفهای هرز توت فرنگی نظیر روش های فرهنگی، مکانیکی، شیمیایی است.

در صورتی که از یکی از این روش ها به تنهایی برای کنترل علفهای هرز استفاده شود علفهای هرز به روش کنترلی مقاوم می شوند. بنابراین، موثرترین روش مدیریت علفهای هرز توت فرنگی ترکیبی از روش های فرهنگی، مکانیکی و شیمیایی است.

تناوب با غلات و استفاده از علف کش های موثر و در دسترس توصیه شده توسط کارشناسان استفاده شود.

ضدعفونی خاک قبل از کشت: استفاده از متیل بروماید، یا متیل بروماید به همراه کلرو پیکرین و متام سدیم به صورت پیش کاشتی بسیاری از علفهای هرز، نماتدها، بیماریهای خاک زاد و حشرات را کنترل می کند .

هنگام ضدعفونی خاک با سموم فوق خاک باید رطوبت کافی جهت جوانه زنی بذر علف های هرز را داشته باشد. قبل از ضدعفونی خاک آهک و کودهای شمیایی استفاده شود.

از آنجایی که این سموم روی باکتری های موثر در متابولسیم ازت تاثیر منفی دارند بهتر است نیتروژن از منبع آمونیوم تامین شود

در دمای زیر 10درجه سانتی گراد ضدعفونی خاک انجام نشود زیرا در دمای زیر 10 درجه سانتی گراد علف های هرز به خوبی کنترل نمی شوند.

جهت جلوگیری از آسیب متام سدیم  به توت فرنگی در خاکهای سبک 21-14 و در خاکهای سنگین 30-21 روز بعد از مصرف توت فرنگی کشت نشود.